Życie ma swój początek i koniec. O ile narodziny sprawiają radość w rodzinie, śmierć bliskich przynosi ból. Zwykle taka strata dopada rodzinę niespodziewanie. I chociaż ten temat nie jest chętnie podejmowany, a jeśli już się pojawia, zwykle dzieje się to w okolicy listopada, to ludzie tracą bliskich przez cały rok. Nie ma sposobów, by pożegnanie bliskiego nie bolało, są jednak takie, które pozwolą go pożegnać godnie i w niepowtarzalny nazywamy pocieszenie (to także poczęstunek po pogrzebie, potocznie nazywany stypą). W momencie ostatniego pożegnania bliskiej osoby otuchę i pocieszenie dają wyjątkowe wspomnienia. Wspomnienia te są dla żałobników chwilą zatrzymania, refleksji, okazania szacunku oraz podkreślenia osobistej więzi, która łączyła ich z bliską osobą. Mają na celu również uhonorowanie i upamiętnienie żegnanej kto znalazł się w tak dramatycznej życiowej sytuacji sam najlepiej wie, jak bardzo potrafi ona doświadczyć człowieka. Tymczasem czeka go droga formalności do załatwienia. To wydarzenie, nie dość, że pełne bólu i smutku, odbywa się dodatkowo bardzo szybko. Nie ma czasu na zastanowienie się, czego w tej sytuacji życzyłaby sobie żegnana bliska osoba. Nie ma też warunków na zastanowienie się, czego samemu potrzebuje się w tak ważnym wybór, jak pożegnać ostatnią osobęOstatecznie ciężar, liczba i charakter decyzji do podjęcia sprawiają, że wielu decyduje się na to, co podpowiadają im napotkane osoby. Z kolei pracownicy zakładu pogrzebowego, ksiądz etc. niejednokrotnie proponują utartą i niekoniecznie spełniającą prywatne potrzeby procedurę przez co ostatnie pożegnanie może stracić znamiona ważnego, osobistego doświadczenia. A przecież mamy wybór, jak przejdziemy przez ten czas – bezosobowo, standardowo w ciszy, czy raczej w refleksji, wspierającej atmosferze wspólnoty oraz osobistego pożegnania. Co ważne, pożegnanie w żaden sposób nie jest ograniczone rodzajem pochówku – wyznaniowego czy świeckiego. Należy się on wszystkim, niezależnie od wyznania, światopoglądu czy pochodzenia. Osobiste pożegnanie jest prawem każdego pogrążonego w żalu człowieka i przywilejem tych, którzy zostawili silny i pozytywny ślad w świadomości i sercach swoich najbliższych. - Jako mówca ostatniego pożegnania pomagam przejść przez to osobiste doświadczenie, nadając mu indywidualny charakter i oprawę - tłumaczy Dominika Hermanowicz, która organizuje prywatne uroczystości rodzinne. - Ta oprawa jest sposobem na pożegnanie bliskiej osoby. Ostatnie pożegnanie to część żałobyForma takiego pożegnania jest zróżnicowana, dzięki czemu można ją dostosować do różnych rodzajów pogrzebu. W przypadku pogrzebu wyznaniowego może mieć ono postać mowy pożegnalnej wygłaszanej w miejscu złożenia trumny/ urny, po odprawieniu ceremonii przez duchownego. Tym samym jest to czas na to, by przybliżyć postać żegnanej osoby, podkreślić jej charakter, postawę życiową, osiągnięcia i wartości, które wniosła w życie innych osób. Taka mowa nie tylko oddaje cześć i honor żegnanej osobie poprzez upamiętnienie jej życia, ale również stwarza warunki do osobistego wspomnienia oraz daje upust ważnym emocjom, które towarzyszą najbliższym obecnym na ceremonii. Ten drugi aspekt jest szczególnie ważny w kontekście przeżycia żałoby i powrotu do normalnego rytmu sprawa ma się z pogrzebem świeckim, humanistycznym, w którym oprócz mowy nad grobem pojawia się dodatkowo mowa w kaplicy wygłoszona przez mówcę ostatniego pożegnania, zwanego mistrzem ceremonii (pogrzebu świeckiego). Ma ona charakter bardziej ogólny, który przypomina odwieczne prawo życia i śmierci, przemijania wszystkiego, co istnieje. Konfrontacja z tematami ostatecznymi stwarza warunki do osobistej refleksji również nad własnym życiem, jego wartością, sensem. Z racji osobistego charakteru takiego pożegnania jest tutaj również miejsce na indywidualne preferencje odnośnie oprawy muzycznej – choćby utworu na wejście do kaplicy, czy na wyjście - które tworzą wyjątkowy nastrój. W kaplicy jest też czas dla najbliższych – rodziny i znajomych – na podzielenie się własnymi wspomnieniami lub anegdotami dotyczącymi żegnanej ofertyMateriały promocyjne partnera
Moment narodzin zawsze kojarzy nam się z perspektywą przywitania nowego członka rodziny. Jest to ta chwila, w której doświadczamy, że oto nowe życie jest wśród nas – po drugiej stronie brzuszka. Wróć do listy porad Przemówienie w hołdzie Zmarłemu wygłaszane podczas ceremonii pogrzebowej jest coraz częściej spotykaną forma pożegnania się z bliską osobą. Przemowa pogrzebowa to przedstawienie życia Zmarłego, jego osobowości, osiągnięć lub czynów za pomocą płynących prosto z serca słów, które powinny przynosić ukojenie pogrążonej w żałobie rodzinie i pozostać w pamięci uczestników pogrzebu. Może być to także ostatnia okazja do wypowiedzenia tego, czego nie zdążyliśmy powiedzieć zmarłej osobie za jej życia. MOWA POGRZEBOWA Wygłoszenie mowy pogrzebowej jest niezwykle trudną sztuką dla osoby, która podejmie się jej wykonania. Wymaga opanowania emocji i stresu w trudnych chwilach. Takie przemówienie powinna wygłosić osoba, która dobrze znała Zmarłego, ksiądz lub mistrz ceremonii. Często jest to członek rodziny, bliski krewny lub przyjaciel, który dzielił ze Zmarłym wspólne przeżycia, pasje lub poglądy. Istotne jest także to, kim był człowiek, którego żegnamy. W przypadku, gdy Zmarły był osobą znaną i zasłużoną, mowy pogrzebowe mogą być wygłaszane nawet przez kilka osób. Przemówienie pożegnalne czyli mowa pogrzebowa powinno składać się z czterech etapów: - Początek przemówienia powinien zawierać zwroty takie jak:"Drodzy zebrani", "Szanowna rodzino", "Witam wszystkich zebranych" - Następnie należy wspomnieć o celu przemówienia: "Zebraliśmy się tutaj, aby pożegnać śp ..., którego odejście jest wielkim ciosem dla nas wszystkich. Nasza obecność tutaj pokazuje jak wielką tragedią dla wszystkich jest jego śmierć, która pomimo tego, że spotka w życiu każdego z nas, zawsze przychodzi nieoczekiwana" - Główna część przemówienia dotyczy wspomnień o zmarłym człowieku: "Odszedł cicho, bez słów pożegnania, wierny i kochający mąż, wspaniały ojciec" - Ostatnia część powinna zawierać podziękowania dla wszystkich zgromadzonych. "Pragnę podziękować wszystkim przybyłym na tę uroczystość" MOWA POGRZEBOWA WZÓR "Droga rodzino, szanowni goście, zebraliśmy się tu dzisiaj aby pożegnać śp .... Który odszedł już od nas pozostawiając nam pytanie: dlaczego tak wspaniałego ojca, wiernego męża i troskliwego dziadka Bóg właśnie teraz wezwał do siebie? Był znany ze swojej życzliwości i dobrego serca. Gdy ktoś potrzebował pomocy lub dobrej rady, nigdy nie odmawiał. Był niezwykle odważny, czego dał przykład w czasie wojny, gdy jako młody człowiek walczył o Ojczyznę, którą kochał nad życie. Dla wielu osób był przykładem dobrego człowieka, dla mnie był przede wszystkim wspaniałym człowiekiem, od którego wiele się nauczyłem. Tyle jeszcze rzeczy mógł nam opowiedzieć, tyle pięknych historii ze swojego długiego życia ukazać w nowym świetle. W tak trudnych chwilach ukojenie daje nam jedynie świadomość, że być może kiedyś spotkamy się ponownie. W imieniu pogrążonej w żałobie rodziny pragnę podziękować za przybycie, za wszystkie słowa wsparcia i pomoc wszystkim zgromadzonym, w których pamięci śp ... pozostanie na zawsze." Stworzenie prostej mowy pogrzebowej nie wymaga wielkich umiejętności literackich, gdyż w prostych słowach można przekazać to, co najważniejsze, skupiając się na głównych zaletach osoby, która odeszła z tego świata. Dłuższe i profesjonalne przemowy pogrzebowe pisane są na zlecenie. Na polskim rynku istnieją osoby które specjalizują się w tworzeniu spersonalizowanej przemowy pogrzebowej. Więcej informacji na temat mowy pogrzebowej odnajdą Państwo na tej stronie. Zobacz również: 🡆 Ubiór damski na pogrzebie zimą